Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Frau Labowski

In een Duitse supermarkt stond een kleine oudere dame bij de pruimen. Eén voor één tilde ze ze op en bekeek ze. Zo nu en dan legde ze er één apart. Een winkelmedewerkster kwam langsgelopen.

“Hallo.” waarschuwde de kleine vrouw. Ze tilde haar hand op. “Hallo!” herhaalde ze met stemverheffing. De verkoopster zag de vrouw en glimlachte.

“Bitte Frau Labowski?” vroeg ze. De dame zei niks, maar wees naar de geïsoleerde pruimen. De verkoopster knikte.

“Sind die Pflaume nicht meer okay?” Frau Labowski fronste haar wenkbrauwen. De verkoopster pakte de pruimen weg.

“Danke Frau Labowski.” zei de verkoopster.

[Nadat de verkoopster verdwenen was liep Frau Labowski naar de druiven.]

  1. Vul je dag? En er zat een opbouwende moeilijkheidsfactor in, ging ze daarna naar de doperwtjes?!

    {Mowl: om te eindigen bij de gierst.}

  2. via de druiven naar de krenten ?
    maar toch handig zo’n hang-bejaarde als kwaliteits contoleur..!

    {Mowl: misschien een idee voor Nederland.}

  3. Ik was ook in een Duitse supermarkt. Daar heb ik zaterdag geen pruimen gekocht. Wel een watermeloen.

    {Mowl: ah! Eine Wassermelone!}

  4. […] Toen ik gisteren schreef over Frau Labowski plaatste ik er een foto bij van een pot met door Brrrr zelfgekweekte pepertjes. De afbeelding had verwachtingen bij hem gewekt. Hij had namelijk daags ervoor die zelfgekweekte pepertjes gebruikt voor een overheerlijke pasta. Penne rigate met chipolataworstjes, op smaak gebracht met diverse kruiden en – dat mag nu wel duidelijk zijn – de door Brrrr zelfgekweekte pepertjes. […]

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag