Er is geen zonde behalve domheid.
Oscar Wilde (1854-1900)
Kortgeleden had ik het over de schijnbaar steeds groter worden domheid der mensheid. Jullie waren of niet thuis, of niet onder de indruk – slechts een enkeling nam de moeite te reageren. Dat ontslaat mij niet van de verplichting mijn kruistocht voort te zetten.
Waarom ben ik zo gekant tegen domheid? Wat versta ik eigenlijk onder domheid?
Om met dat laatste te beginnen: domheid is, volgens mij, een gebrek aan nieuwsgierigheid. Nieuwsgierigheid voor het leven, de wereld en de mensen om je heen. De nieuwsgierigheid die zich uit in verwondering en bewondering en het leven telkens weer de moeite waard maakt om er nog een dag aan vast te plakken. De nieuwsgierigheid die uiteindelijk leidt tot de wetenschap dat er meer te zien valt dan ooit kan worden gezien.
Domheid is het ontbreken van die nieuwsgierigheid. Het leidt daarom bijna noodzakelijkerwijs tot vooroordelen, bekrompenheid en een veel te nauw wereldbeeld. Alsof je in een villa woont en nooit van de wc afkomt.
Domheid is zonde van je leven. Domheid is een zonde.
[Inderdaad – ik maak niet veel mee, op het moment. De bouwvak, he.]
Plaats een reactie