Met een goeddeels lege portfles in de hand zwalkte de jongen door het gangpad van de trein.
“Weet je wat jullie probleem is?” riep hij. “Jullie zijn fokking Hollanders.” En, om er zeker van te zijn dat we hem hadden verstaan: “Fokking Hollanders. Hoor je me?”
De aangesprokenen deden er allemaal het zwijgen toe. Ook ik. De stilte kalmeerde de gangpadder geenszins. Hij koos de man aan mijn linkerzijde uit om verder te gaan.
“Weet je wat jouw probleem is?” begon hij tegen de man aan mijn linkerzijde, “Je bent een fokking Hollander.”
De aangesprokene haalde zijn portefeuille uit zijn binnenzak.
“En weet je wat jouw probleem is?” zei hij terwijl ie hem openklapte.
“Nou?” De gangpadder probeerde rechtop te blijven staan. “Nou?”
“Jij bent dronken in een openbare ruimte.” zei de man en hield de jongen een pasje voor de ogen. “En ik ben rechercheur.”
“Shit.” zei de jongen.
Mowl 
Plaats een reactie