|
Zoals ik weet dat ik niet op ’n toren moet staan vanwege m’n alverlammende hoogtevrees, weet ik dat ik geen grappen moet maken: de uitkomst is alsmaar even dramatisch. Toch doe ik ’t allebei voortdurend weer. En toen ik las dat d’r in verhouding dertien keer meer schrijvers zijn in Nederland dan in Roemenië, kon ik ’t dus niet laten.
“We gaan emigreren.” dolde ik. “Ik heb in Roemenië dertien keer minder concurrentie.” Nu had ik eigenlijk op z’n minst ’n glimlach verwacht. Maar Brrrr bleef strak serieus kijken.
“Maar ’t gaat toch helemaal niet om de hoeveelheid schrijvers?” argumenteerde die. “’t Gaat toch om ’t aantal lezers?”
Ik had gelijk al helemaal geen zin meer om serieus te reageren.
“Bovendien ken je helemaal geen Roemeens.” stak ie door.
[“Laat maar.” zei ik. Brrrr grinnikte. Als enige.]
Plaats een reactie