|
We zijn af en toe ware krengen, Brrrr en ik. Vraag het maar aan de ouders van Brrrr.
Ze schilderen het hele huis, poetsen het, zorgen ervoor dat we elke ochtend weer verzuchten ‘Ach, wat wonen we toch mooi!’ en in ruil ervoor kunnen ze van ons een snauw krijgen.
Ze vinden het niet erg, de ouders van Brrrr, want ze weten dat het komt door de stress die ‘verbouwen’ heet. We piekeren er namelijk niet over om het op malkander af te reageren. Dan maar op onze naastgeliefden. Een snauw van ons is een ‘ik hou van jou’ van een ander. Dat weten wij. Dat weten zij. Toch voelen we ons wel een beetje schuldig.
Dus hebben we ze gisteren gevraagd om een hapje te gaan eten. Om het goed te maken. Nee, niet bij ‘La Rusticana’ – da’s te duur. Wel bij ‘Piaf’. Dat ziet er sjiek uit en is heel wat beter betaalbaar.
[D’r moeten nog wat kleine dingetjes gedaan worden. Hopelijk hebben we ze gelijmd.]
Plaats een reactie