Mowl

Een paard zonder ruiter is altijd nog een paard. Een ruiter zonder paard is alleen maar een mens. Stanislaw Jerzy Lec (1906-1966)

Het is een hele tijd rustig geweest met overbuurvrouw T. Voor wie het niet weet: overbuurvrouw T leeft aan de hand van de Bijbel. Het Woord is haar richtlijn en ze zal nimmer nalaten dit te verkondigen aan een ieder die het horen wil.

Dat betekende dat ze tot diep in de nacht het onheil aankondigde van een ieder die onder haar flatje doorliep en niet wilde horen naar haar waarschuwingen.

Haar verkondigingen werden naar men zegt op enig moment zelfs teveel voor haar dochter. Zij, werkzaam bij de Evangelische Omroep, besloot dat de bekeringsdrang van haar moeder alle perken te buiten ging en verbrak het contact met haar.

Uiteindelijk wist de juiste medicatie overbuurvrouw weer in het gareel van deze beschaving te krijgen. De balkondeuren bleven dicht, het geroep op straat verstomde en de rust leek weergekeerd. Overbuurvrouw T werd onder curatele gesteld en een ieder was tevreden. Zelfs de dochter keerde sporadisch weer om haar moeder op te zoeken.

Recentelijk lijkt zij echter gestopt met het slikken van de pilletjes. Of de effecten van de medicijnen zijn uitgewerkt – dat kan ook.

“Wie ben jij?” vroeg ze onlangs toen ik haar op straat tegenkwam.
“De overbuurman.” antwoordde ik. Ze dacht na. Ineens klaarde haar gezicht op.

“Juist!” wist ze, “U woont samen met uw vriend!” Ze probeerde zo vriendelijk mogelijk te kijken, wat een hele opgave was, zo zonder haar gebit in haar mond.

“Dat geeft niet.” zei ze, “We leven in een tijd van genade – de Heer houdt ook van homo’s.”

[Bemoedigend tikte ze op mijn schouder. Vervuld van vreugde vervolgde ik mijn weg.]