Mowl

Ouder worden is het gestadig opruimen van lagen van onschuld. Adriaan van der Veen (1916-2003)

En dan hebben we nog buurvrouw M, nu we toch over de omwonenden aan het roddelen zijn.

Buurvrouw M, bekend van onze buurpoes Cicciolina, is ook een karakter. Als er ergens verbouwd wordt – bij ons of elders – duurt het nooit lang voordat ze aanbelt en haar beklag doet over de ordeverstorende herrie. Waarbij ze zich dan beroept op haar twee titels. Vervelend voor haar is dat niemand haar serieus neemt.

’s Anderendaags werd er een container voor het huis geïnstalleerd. Buurvrouw M was getuige van onze observaties.

“Tja,” zei ze, “Zien opruimen doet opruimen.” Waarmee ze verwees naar onze recentelijke verbouwing. We knikten. Twee mannen droegen op dat moment een orgel naar buiten.

“Je verzamelt wat rotzooi in zestig jaar.” knikte buurvrouw M. We reageerden instemmend.

[“Als jullie nog wat kwijt willen, kun je het er ook bijgooien, hoor.” zei buurvrouw M.

Brrrr heeft nog een en ander uitgezocht. Maar eigenlijk was de container al vol. Ach, misschien komt ‘r nog één.]