Mowl

Nadat ik de twee jongens ’t glas water waar ze om hadden gevraagd had gegeven, vroeg ik ze waar ze eigenlijk vandaan kwamen.

“From Hungary.” zeiden ze.

“En toen maakte ik bijna de meest foute grap.” vertelde ik.

“Then you must be very hungry.” wist Flip. Ik knikte.

“Want dat waren ze ook.” zei ik. “Ze vroegen of ik food voor ze had. En dat had ik niet. Ik heb ze weggestuurd.”

“Ik had anders nog sandwiches in de koeling.” zei Brrrr.

“Dat weet ik.” zei ik. “Maar ik heb d’r niet meer aan gedacht.” We waren alle vier even stil aan tafel.

“Wat je geeft krijg je ook weer terug.” zei Gerhard, die al die tijd gezwegen had. Ik keek ‘m aan.

“Bedankt.” zei ik. “Nu voel ik me nog ellendiger.”