Mowl

De rij bij de kassa was behoorlijk, maar de caissière voelde zich niet bezwaard om in ’n opperbest humeur te verkeren.

“Hé, Lesley!” riep ze vanachter d’r grote telmachine. Van even verderop in de winkel klonk ’n onverstaanbare kreet met ’n A. ’n Jongen, die wij vroeger ’n mongooltje zouden hebben genoemd — wat we tegenwoordig uiteraard nooit meer doen, stak z’n hoofd om de hoek van de koelvitrines.

“Kun jij even de winkelmandjes opruimen?” riep de caissière. Lesley kwam aangerend. De jongen wurmde zich langs de klanten in de rij en duwde zich ’n weg naar de opgestapelde mandjes. Zo snel als ’t ‘m lukte duwde die ze weg op ’n geraamte met wieltjes en reed d’r mee naar achteren.

“Dat vindt ie leuk.” verduidelijkte de caissière glimlachend.