Mowl

De man veegde ’t zweet van z’n hoofd en nek af met ’n theedoek. De partytent in z’n voortuin, waar ie onder zat, stond pal in de zon. De man pakte ’t bierblikje dat naast ‘m op ’n tafeltje stond en nam ’n slok. Hij vloekte.

“Wat ’n pokkehitte!” zeidie tegen niemand. Weer greep ie naar de theedoek.

Aan de overkant van de straat zat ’n gezin voor ’t huis. De vrouw, met hoofddoek, was druk in de weer hapjes en drankjes naar buiten te brengen. De partytentman keek de situatie even aan. Dan schudde die z’n hoofd en pakte ’t blikje weer.

“’t Is godgeklaagd.” zeidie — weer tegen niemand. “Ik woon hier al m’n hele leven en voor die buitenlanders wordt wel schaduw geregeld.”

Tegen zoveel onrecht hielp alleen ’n slok.