Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


In de voetsporen van

schoenen

Als men zich een beeld wil vormen van de toekomst, moet men zich een laars voorstellen, die trapt op een menselijk gelaat. George Orwell (1903-1950)

“Leuke schoenen.” vond Brrrr.

“Uit Arnhem.” had Wiebe gezegd.

“Nee.” reageerde Brrrr.
“Ja.” zei Wiebe. “In de uitverkoop.”

Dus was Brrrr deze week naar dezelfde winkel gegaan en heeft ie dezelfde schoenen voor mij gekocht. Nu ben ik ook hartstikke koel.

“Nee.” zei ik, toen ik de doos kreeg.
“Ja.” zei Brrrr.

[Je moet er wel wat eerder voor opstaan. Het aandoen van deze laarsjes is een heel gedoe. Maar het is de moeite waard. Toch?]

  1. op het filmpje heeft ie de laarsjes niet aan…
    Maar ze zijn inderdaad erg gaaf 😉

    {Mowl: het is niet te geloven, ik weet het, maar het filmpje waarbij er genoeg licht is om de schoenen van Wiebe te zien, heb ik niet gemaakt. Het is archiefwerk.}

  2. zeker hip!
    Maar ik wil wel een foto waarop je ze draagt!
    aldus.

    {Mowl: wie weet.}

  3. Ah, nu snap ik het lollige uit je vorige stukje.

    {Mowl: je wil toch niet beweren dat je het clowns-schoenen vindt, wel?}

  4. Ik zat me al af te vragen of die schoenen wat met carnaval te maken hadden, maar gezien je reactie op het Steve’s berichtje, zal ik die vraag maar niet stellen.

    {Mowl: heel wijs.}

  5. En nog zo vaderlandslievend ook.

    {Mowl: ik had zo met de Olympische Spelen mee kunnen doen. Of het Songfestival.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag