|
Arnhem is opgestoten in de vaart der volkeren. Sinds een aantal dagen hebben we een vestiging van de Grote Electronicazaak binnen de stadsgrenzen.
Hoe we ooit zonder hebben kunnen leven, is me een raadsel. De behoefte waarin de keten voorziet is blijkbaar dusdanig groot dat al vier dagen lang de hele binnenstad lamligt vanwege de grote toestroom van klanten.
Ik moet bekennen: wij zijn ook wezen kijken. Geen beter schaap dan een mak schaap, niet waar? Dus sloten we ons aan in de lange rij wachtenden die de snoertjes- en stekkertjeswinkel wilden bezoeken.
Eenmaal binnen keken we onze ogen uit. Niet vanwege de aangeboden producten – die hebben we vaker gezien. Maar veel meer vanwege de ongebreidelde hebzucht van de klanten. Met hun armen vol producten stiefelden ze langs ons heen, richting kassa.
“Kan ik u helpen?” vroeg een leerling verkoper.
“Nee hoor, we kijken alleen.” zeiden we.
De leerling draaide zich opgelucht om.
[Korte tijd later stonden we buiten. Wat bezielt ons toch om ons in de massa’s te begeven? Notitie maken: niet meer doen.]
Plaats een reactie