 |
|
‘Pets!’ deed Brrrr. Ik schrok wakker.
“Hè? Wat?” mompelde ik.
“Je houdt me wakker.” gromde Brrrr.
“Hoezo? Snurk ik weer?”
Brrrr draaide zich om en trok het dekbed over zijn schouders.
“Nee. Je zingt.”
Het had even tijd nodig om tot me door te dringen. Ik snurkte niet meer, ik zong in mijn slaap.
“Ik zing?” Ik ging rechtop zitten. “Wat dan?”
Brrrr maakte een vermoeid geluid.
“Ja dahag!”
Ik vroeg niet verder.
[Even later sliepen we allebei weer. En ik droomde dat ik het bed deelde met een bruine beer, die geërgerd raakte omdat ik de wekker niet wist uit te zetten. Ik heb een fascinerend nachtleven.]
Mowl 
Plaats een reactie