Aanschouw mijn eerste zelfgemaakte worst. Tada!
Ik weet, het is nogal een overgang van Mark en SuperBrrrr naar een streng gehakt vlees in darmen, maar wat wil je? Dat ik oeverloos blijf doorzeuren over mijn ternauwernood verijdelde misstap?
Bovendien was het eerste wat ik Brrrr vroeg, toen ie me heelhuids heeft thuisgebracht: “Wat eten we vanavond?” Het antwoord was trouwens Pollo alla Diavolo.
“Toepasselijk.” vond ik. Maar dit terzijde.
Worst dus. Van zelfgemalen rund- en varkensvlees. Waarmee ik onmiddellijk lezertjes van vegetarisch of vele religieuze gezindheden van me vervreemd.
En dat is maar goed ook, vindt Brrrr. Ik moet maar niet meer teveel met andere mensen in aanraking komen.
[En dan was het gisteren nog Roze Zaterdag. Reden genoeg voor een verse worst, dacht ik zo.]
Plaats een reactie