De jongen kwam de wachtruimte ingelopen, met het gejaagde dat je vaker ziet bij mensen die te vaak van het hoofdpad zijn afgeweken. Net als hij was gaan zitten, op de laatste plaats in de hoek, kwam een vrouw met een geel hesje hem na.
“Hey Dennis,” maande ze, nog voor ze bij hem was, “We hadden afgesproken dat je hier niet meer zou zijn.”
“Ja mevrouw.” zei Dennis. Hij klonk onderdanig. Het Gele Hesje zette haar voeten uit elkaar.
“Dus met de volgende trein ben je hier weer weg.” bepaalde ze. “Begrepen?”
“Ja mevrouw.” herhaalde Dennis. Het Gele Hesje wachtte een ogenblik voordat ze omdraaide.
“Mooi.” zei ze hardop bij haar vertrek.
[De trein kwam kort daarna voorgereden. Hij stopte er lang genoeg voor Dennis om te kunnen vertrekken. Maar dat deed hij niet. Hij bleef.]
Mowl 
Plaats een reactie