|
Toen we voor het restaurant van onze prosecco genoten, gingen de deuren van het appartement er tegenover open.
Een goedgebouwde, donkere jongeman met ontbloot bovenlichaam boog zich over het balkon. Hij glimlachte toen hij drie paar ogen ((Linette had ons getrakteerd.)) op zich gericht wist. Hij wist van geen schaamte – waarvoor zou hij ook?
Geruime tijd liet hij zich zo bewonderen.
“Zal ik er es een foto van nemen?” schoot ik terug in de werkelijkheid.
“Kun je doen.” zei Brrrr.
“Maar wel snel.” zei Linette. “Hij gaat weer naar binnen.”
[Ik was inderdaad te laat. Het scheelde niks. Gelukkig was er nog iemand op het linkerbalkon aan het zonnen. Bij wijze van troost.]
Plaats een reactie