Ik hoop op een hoop gesnotter en “B-b-b”. Het zal ook wel. Het kan niet anders.
Het is nu 185 dagen geleden dat ik het plan kreeg de musical zelf te gaan zien. 150 dagen terug heb ik de kaartjes geregeld.
Toen werd het stil. Angstig stil.
Dat was me ook verteld, hoor. “De kaartjes zullen ongeveer twee weken voor de voorstelling worden verzonden.” hadden ze gewaarschuwd.
Maar ja, je weet niet hoe dat gaat met een postbestelling vanuit Engeland. D’r kan altoos iets misgaan.
Maar er is niks misgegaan. Eergisteren lagen de kaartjes op de mat. We kunnen gaan.
[iBookje laten we vanwege de verhoogde veiligheidsmaatregelen thuis. Wat? Geen Mowl? Rustig, we hebben een oplossing bedacht. Zonder foto’s of citaten, jammer genoeg, maar wel bijna rechtstreeks. Zodat het een beetje lijkt of jullie er ook bij zijn. Gezellig, hè?]
Plaats een reactie