 |
|
“Nou, er zitten ook roerdompen.”
“Ik heb de karekiet gezien.”
“Bij het pontje over de IJssel zitten lepelaars.”
“Echt waar?” Er volgde een moment stilte. “Maar op doorreis, zeker.”
“Mm.”
Mijn beide ornithofiele collega’s zwegen in bewondering. Het juiste moment, dacht ik, om er een grapje tegenaan te gooien.
“Je kunt vogels het best eten, vind ik.”
Verbijstering schoot in de ogen van mijn medewerkers.
“Met jou spreek ik voorlopig niet meer.” wendde de ene zich van me af.
[“Gebraden. Of gestoofd. In de oven.” jende ik verder. “Met aardappeltjes.” De andere collega sloeg zijn handen tegen zijn oren. Een klein moment later stond ik alleen. Ik had trek.]
Mowl 
Plaats een reactie