Mowl

De grenzen weten van het denken, is niet het geringste deel van de kunst van het denken. Alain (1868-1951)

Ik zat in de boekhandel toen Brrrr van de markt binnen kwam gelopen.

“Ik hoorde net twee vrouwen.” begon hij. “En ze zeiden iets leuks.”

Ik keek op.

“Zo?”

“Ja.” ging Brrrr verder. “En ik dacht meteen: dat is leuk voor een stukje. Dat moet ik onthouden voor René.”

Ik kreeg een vaag gevoel waar het heenging.

“En toen?” vroeg ik tegen beter weten in.

Brrrr hief zijn handen op.

“Vergeten.” zei hij.

[Ik dacht meteen: dat is het stukje van vandaag. Het stukje van geen stukje. Ben trouwens wel benieuwd of Brrrr het vergeten stukje nog gaat herinneren.]