|
De instructie is heel basaal: prik een gaatje in de bolle kant van het ei. Voor een eeuwige twijfelaar als ik lijkt deze aanwijzing echter schier onuitvoerbaar.
“De bolle kant?” vraag ik mezelf hardop af terwijl ik een ei wend en keer. “Welke kant?”
Want als ik eerlijk ben verschillende de beide uiteinden niet zoveel van mekaar. Voor elke kant valt wel wat te zeggen.
Ik probeer een beslissing te forceren door gewoon een zijde tot de bolste te benoemen. Maar dan roept mijn rechtvaardigheidsgevoel me tot de orde.
“En wat is er mis met de andere kant?” bepleit een stemmetje in mijn hoofd. En de twijfel keert onverminderd terug.
[Een ei koken een kwestie van minuten? Vast.]
Plaats een reactie