Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Pop

reliëf

Wie oud wordt, beleeft vele verrassingen. Aristofanes (445-385 vGT)

“Stom hè¨,” stelde het jonge meisje – ik schatte haar een jaar of negentien – in de trein, “pas in Roemenië leerde ik Scissor Sisters kennen.”

Ze schudde haar lange lokken.

“Ze zijn geweldig!”

Haar reisgezel knikte.

“En wil je wel geloven,” ging het meisje verder, “dat ik voor Roemenië nooit van Iggy Pop had gehoord?”

Ik kon een grinnik niet onderdrukken. Het meisje keek me aan.

“Sorry.” zei ik.

“Geeft niet.” zei het meisje. “Mijn vader kent hem ook.”

[Ik boog me weer over mijn krant. De letters dansten toen ik bedacht dat ik inderdaad een dochter van die leeftijd had kunnen hebben.]

  1. Dat laatste bedoelde ze vast niet heel erg aardig… :p

    {Mowl: ik zou niet weten waarom niet.}

  2. dansende letters?een bril !

    {Mowl: ach meid, ik zit allang in het multifocale tijdperk.}

  3. Ik ken Iggy Pop ook al een tijdje. Ik geloof nog van Toppop. Wat zegt dat over mij?

    {Mowl: dat je een wijze en rijpe man bent. Maar nog niet zo wijs en rijp als ik.}

  4. Lik op stuk noemen ze dat 😉

    {Mowl: “wie kaatst kan de bal verwachten” zeiden we vroeger. Maar, ach, wie kaatst er nog?}

  5. Wat zijn die rare witte dingetjes op de tegel( zie de foto)? Hopelijk geen Iggygepopte tegelpukkeltjes?

    {Mowl: eikeltjes, geloof ik.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag