Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Voorspiegeling

spiegel

Mensen die een hoge achting van zichzelf hebben zien hun beeld niet graag onverwachts door een spiegel teruggekaatst. Logan Pearsall Smith (1865-1946)

Brrrr keek in de deuropening van de badkamer toe hoe ik mijn ochtendhandelingen verrichtte.

Ik schroefde het dopje van het zalfje dat mijn rimpels weg moet houden, deed het dekseltje van het crèmepje dat de huid elastisch laat blijven en duwde een emulsie uit een tube waardoor ik de dag stralend zou gaan beginnen.

“Ga jij es ergens anders staan.” zei ik al smerend.

“Waarom?” grijnsde Brrrr. “Ik vind het leuk je zo te zien.”

Och. Eigenlijk was het best wel lief wat ie zei. Ik bemerkte een bijna onbedwingbare neiging tot glimlachen. Bijna.

Met een: “Ik heb dat allemaal niet.” vermoordde Brrrr in één zucht mijn illusie.

[Gelukkig weet ik wat hem te wachten staat. Alleen jammer dat dat nog zo lang duurt.]

  1. Oh wat sneu. Maar het zal vast erg lief bedoeld zijn 😉

    {Mowl: des te erger.}

  2. Dat je nog kon glimlachen met al die zooi op je gezicht…

    {Mowl: zeker als je de prijs ervan kent.}

  3. Met dat glimlachen moet je zowieso uitkijken, da’s bij mij de reden waarom ik nu zoveel moet smeren, en om eerlijk te zijn valt er op den duur niet meer tegenop te smeren…

    {Mowl: het gaat om uitstel van dat moment.}

  4. Smeren is het begin van het eind. Daarom doe ik het niet.

    {Mowl: ik doe gewoon aan natuurbescherming.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag