Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Slaapjes

slaap

En de leeuw en het lam zullen samen liggen. Maar het lam zal wel bijzonder weinig slaap krijgen. Woody Allen (1935)

In het wachthokje op het station waren de twee jongens tegen elkaar in slaap gevallen.

Was het omdat het te vroeg was? Omdat het te laat was geweest? Ik had geen idee.

Ik pakte mijn toestel. Net dat ik wilde afdrukken bewoog er één. Een moment leek het alsof ie wakker zou worden. Maar hij kreunde slechts licht en trok zichzelf dichter tegen de ander aan. Toen sliepen ze samen verder.

De trein kwam wat later voorrijden. Ik had geen idee of ze al wachtend erop waren ingedommeld en of ik ze nu zou moeten wekken zodat ze konden instappen.

Ik heb ze laten slapen. Ze zagen eruit alsof ze de rust konden gebruiken.

[Misschien had ik ze moeten wekken. Maar dan bestond er natuurlijk de kans dat ze me in mekaar hadden geramd. Nah, het was goed zo.]

  1. Môgge!!

    {Mowl: euh, ja, ook môgge. Geloof ik.}

  2. Môgge!!

    {Mowl: euh, ja, ook môgge. Geloof ik.}

  3. Môgge!!

    {Mowl: euh, ja, ook môgge. Geloof ik.}

  4. Je hebt niet geflitst, zo te zien…

    {Mowl: ik dorst niet.}

  5. In een parallel universum zou je ze wakker gemaakt hebben, waarop ze je uitgebreid bedankt en gezoend zouden hebben. Vervolgens kwam de trein aanrijden, waardoor ze nog net de boot naar Engeland haalden. Helaas is het nu te 2006 om dat te riskeren.

    {Mowl: de boot naar Engeland?}

    1. Dat zie je toch zo. Dit zijn hooligans op weg naar huis.

      {Mowl: op die manier.}

  6. Ah, ook zonder bionische ogen kun je dus hele schattige taferelen vastleggen!

    {Mowl: ja, maar met nog meer.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag