Ik had me terdege voorbereid.
De afspraak was gemaakt, de dag gekomen, de tanden extra gepoetst. Want dat doe ik wanneer ik naar de tandarts moet. De tandarts die mijn vulling zou vervangen. Met verdoving.
“Wat denk je,” vroeg ik Brrrr, “Zou ik het durven?” Hij knikte geruststellend.
“Natuurlijk.” zei hij, “Je bent toch nooit bang voor de tandarts?”
“De tandarts? Ik bedoel eigenlijk de assistente.” corrigeerde ik.
“De assistente?”
“Ja,” knikte ik, “Ik wil vragen of zij een foto wil maken. Voor Mowl.” Brrrr schudde zijn hoofd.
“Je bent ziek.” diagnosticeerde hij.
[Maar dat was niet waar. De tandarts bleek zelf ziek. Ik heb een nieuwe afspraak gemaakt. Vandaar vandaag geen foto van de behandeling. Maar gordijnen. Ach ja.]
Plaats een reactie