 |
|
De kracht van de storm was behoorlijk vandaag, zacht gezegd.
Een jonge blonde vrouw wilde het wachthokje van het station in maar werd teruggeduwd door de kracht van de natuur. Pas toen haar regenscherm was ingenomen door de luchtstroming herkreeg ze de kracht om de schuilruimte in te lopen.
Jonge puberende jongens keken haar grijnzend aan. Jeugdige wellust sprak uit hun ogen. Ze grinnikten en smoesden wat. De vrouw ergerde zich er duidelijk aan.
“Ik blaas je zo weg, hoor.” zei ze. De jongens keken mekaar even aan.
“Nou…” zei een durfal.
[Gejoel steeg op. De jonge vrouw keek vernietigend en schudde daarna geërgerd haar haren. De wind speelde even verder met haar plu. Alsof er niks was gebeurd.]
Mowl 
Plaats een reactie