Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Oef!

taart

Het is zoet en eervol voor het vaderland te sterven. Quintus Horatius Flaccus (65-8 vGT)

Pim sliep tussen mijn benen.

Dat is eigenlijk standaard: Pim die ’s avonds tussen mijn benen kruipt om er de slaap te vatten. Hij of Zus. Wie het eerst komt, het eerst spint, zeg maar.

Volautomatisch – maar daarom niet minder gemeend – streelde ik hem. Van zijn kopje over zijn rug naar zijn kont. Hij vond het heerlijk.

Opeens schoot mijn hand uit.

“Ai!” kreet ik. Zus – bij Brrrr – en Brrrr-zelf schrokken. Pim sliep verder.

“Wat is er?” verschoot mijn man.

“Mijn balletjes!” piepte ik. “Ik heb me tegen mijn balletjes geslagen!”

[Brrrr keek pijnlijk. Bijna net zo pijnlijk alsdat ik me voelde. Ik wist niet dat ik zo krachtig kon slaan.]

  1. kattenmepper?

    {Mowl: ballentikker.}

  2. kattenmepper?

    {Mowl: ballentikker.}

  3. Komt een man bij de dokter…..

    {Mowl: ja?}

  4. Lijkt me een gevaarlijk plaatsje om te liggen. Zowel voor de katten als voor jou. 🙂 En neen, ik heb echt geen leedvermaak! Ik zou niet durven :->

    {Mowl: nee nee.}

  5. Nu snap ik meteen het eerst-komt-eerst-spint principe. Met Pim en Zus tegelijkertijd zou het gevaar dubbel zo groot zijn.

    {Mowl: ik vind één poes tussen mijn benen genoeg.}

  6. Gelukkig heeft Pim het allemaal niet meegekregen.
    (Even afwachten of deze reactie door de spamfilter komt.)

    {Mowl: hij is een goeie slaper. (Gelukt!)}

  7. Een kat die zijn nagels in je balletjes zet is veel pijnlijker.

    {Mowl: het blijft een gevoelig onderwerp.}

  8. Zelfmutilatie; voer voor psychologen.

    {Mowl: het ging niet echt vrijwillig, hoor.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag