 |
|
Terwijl ik dit schrijf zit Femke tegenover me.
De bus is onderweg naar Almere. Nooit gedacht dat ik daar nog es een keer naar toe zou gaan. Ach, ik zal het wel overleven.
Femke is erg aardig. Ik probeer aardig terug te doen.
“Zullen we wisselen van plaats?” stel ik voor. “Dan kun jij vooruit rijden?”
Een man antwoordt voordat Femke het kan.
“Ze is gewend achteruit te gaan.”
[Geen goede grap, zo zie ik aan de ogen van de lijsstrekker. De man krimpt ineen en doet er het zwijgen toe. En Almere moet nog komen.]
Mowl 
Plaats een reactie