|
Ik had mijn ex H al veel te lang niet meer gesproken.
“Ken je Die-en-die nog?” bracht hij mij op de hoogte. “Hij heeft een hersentumor gehad. Aan één oog is ie nu blind en met het andere ziet ie nog maar vijfentwintig procent. En hij loopt met een stok.”
“Jemig.” bracht ik uit.
“En Zus-en-zo?” ging hij verder. “Die heeft een gezwel aan z’n hypofyse. Hij ziet alles dubbel.”
“Nee.” We waren allebei even stil.
“Oja.” hernam H. “En Pomptiepom is opgegeven.”
De daaropvolgende momenten begonnen pijnlijk te snijden. Gelukkig doorbrak H het schuren voor het ondraaglijk werd.
“Maar verder gaat alles goed.” zei hij.
[Altijd overal er het beste van maken, die H. Laat partnerkeuze maar aan mij over.]
Plaats een reactie