|
Soms vergeet ik dat meisjes onzijdig zijn. Als het zomert, bijvoorbeeld.
Ze kleden zich dan in niets-verhullende kledingstukjes. Zoals dat ene exemplaar, laatst.
Haar hemdje gaf me een ruim uitzicht over haar borstjes. Daar was nog mee te leven, ware het niet dat op haar linker voedingsbolletje een dikke puist prijkte. En vanuit die pukkel groeide een haar.
Goed, het kan zijn dat het zich slechts om een onschuldige huidverdikkinkje handelde en het uitsteeksel een armetierig donsje betrof, maar voor m’n herinnering was het al te laat.
Gebiologeerd werden mijn ogen aangetrokken tot de kloppende parasiet, waarin ik de adertjes meende te zien bewegen. Evenals de hieruit trots torende verhoornde vezel.
Ik heb ondertussen geen woord gehoord van wat het meisje zei.
[Laat dit gezegd zijn tegen elke religieuze fanaticus: ontbloot mensenvlees leidt niet per se tot lustgevoelens. Integendeel, kan ik je vertellen.]
Plaats een reactie