Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


T-rex

t-shirt

Wat men altijd vergeefs aanbiedt en altijd houdt: de geheime intimiteit van zichzelve. Guy de Maupassant (1850-1893)

“Wat staat er op je t-shirt?” vroeg De Deen.

Een antwoord was niet nodig. Hij opende mijn jas en trok het katoen eronder strak. Door het textiel heen voelde ik zijn vingers bijna terloops mijn tepels raken. Ik piepte kort.

“Ik. Euh. Buh.” haspelde ik. Vervolgens werd ik paars.

“‘Smoke On The Water’.” las De Deen. “Koel.”

Hij knikte goedkeurend en glimlachte.

“Top.” En hij gaf een klopje op mijn borst. Ik slikte.

[Thuis ben ik meteen naar Brrrr gerend. Ik smeekte hem om in het vervolg altijd voor mijn kleren te zorgen. Hij zal erover denken.]

  1. Kleren maken de man…. en geven de man aandacht!
    aldus.

    {Mowl: zeg dat wel.}

  2. Het is lang geleden dat er een Deen aan mijn tepels zat. Hoewel, volgens mij heeft er nog nooit een Deen aan mijn tepels gezeten. Bofkont. Boftepel.

    {Mowl: een goeie Deen is niet verkeerd.}

  3. geweldig dat soort aanrakingen veroorzaken bliksem!

    {Mowl: mmm.}

  4. Je weet dus wat je te doen staat:voortaan alleen maar t-shirts met onleesbare teksten dragen als je De Deen gaat tegenkomen.

    {Mowl: alsof ik daar op uit zou zijn! (Bedankt voor de tip.)}

  5. Heb ik toch best goed uitgezocht, dat t-shirt dan…….

    {Mowl: zeer waar.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag