 |
|
Een in het wit geklede jogger rende het park uit. Bij de uitgang bleef hij even staan uithijgen, gebukt leunend op zijn eigen knieën.
Een zwerver keek op een bankje toe, bier in de hand. De jogger merkte hem op en rechtte zich.
“Andreas!” herkende hij de zwerver.
Er gebeurde niet meteen wat. Toen reikte de zwerver achter zich en haalde nog een blikje uit een tas tevoorschijn. Hij hield het in de richting van de jogger.
De jogger leek even besluiteloos. Toen grijnsde hij en pakte het aangereikte aan.
Een ogenblik keek de zwerver in de ogen van de jogger. Toen kwam een glimlach over zijn gezicht.
[De beste filmscenario’s vinden gewoon hier plaats, in het dagelijkse leven, onder je eigen ogen. Je moet er alleen voor op het juiste moment en op de juiste plaats zijn. En niet doorlopen, zoals ik.]
Mowl 
Plaats een reactie