“Het maakt me niet uit wat het kost, vandaag ga ik niet weg zonder nieuwe haring.” zei mijn moeder.
Het is vandaag weer één van de twee jaarlijkse dagen dat we met mekaar afspreken. Vandaag komt ze hier. De andere dag is in november, op de sterfdag van mijn vader. Deze dag is het zijn verjaardag.
Vijfentachtig zou hij geworden zijn. Het zou waarschijnlijk een feest met een speciaal tintje zijn geweest. Misschien een hapje eten met zijn gezin. Misschien ook wel naar het Amstel Hotel, net zoals eerder dit jaar met mijn moeder, omdat ze tachtig werd. Ik denk dat hij trots zou zijn op zijn kinderen, hun partners en de twee kleinkinderen. Misschien dat ie een klein dansje zou maken met mijn moeder.
Maar dat is fantasie. In werkelijkheid is ie al sinds 1989 niet meer bij ons. En sindsdien gedenken we hem, mijn moeder en ik, twee keer per jaar. Op zijn sterfdag in november en, vandaag, met zijn verjaardag.
[Natuurlijk missen we hem, mijn moeder voorop. Maar 1989 is te lang geleden om alleen maar bedroefd te zijn. Het zal een fijne dag worden, vandaag. Met nieuwe haring voor mijn moeder.]
Plaats een reactie