Mowl

“Nee, dat lust je niet.” draaide de moeder van het verpakte snoepgoed naar het kleine meisje dat met een pak vla kwam aangewiebeld. Het meisje haperde een moment, maar liep dan gestaag door naar het boodschappenkarretje.

“Zeg jij ook eens wat.” korzelde de moeder nu tegen de vader, die bij de koeling stond. “Ze lust geen karamel, alleen chocolade en vanille.” De vader zei niks, maar pakte het pak uit de handen van het meisje om het terug in de vitrine te zetten. Het meisje keek met lege handen waar de vader met de vla heenging. Intussen besloot het of het zou gaan huilen – de lipjes trilden alvast.

De moeder legde wat zakken snoep in haar wagentje. Het meisje zag het en wiebelde dadelijk zo snel ze kon uitreikend die kant op. De moeder bekeek intussen een verpakking uit de stellage.

“Alleen maar roze.” zag ze. “Helemaal niks voor jongetjes.”