 |
|
“Zie je die fiets?” Brrrr stootte me aan. Ik zag het rode rijwiel van de leuk uitziende postbode.
“Ja.” knikte ik. “En?”
“Die stond er zonet ook.” zei Brrrr op een samenzweerderige toon.
“Hij zal zijn ronde wel aan het doen zijn.”
Brrrr lachte schamper.
“Binnen?”
Op dat moment passeerden we het bewuste huis en zagen we door het raam heen hoe het oranje van het bestellers-uniform zich in het interieur ergens overheen boog. In de gauwigheid was er in de donkere kamer niet meer te zien dan dat.
“Nee!” deed ik ontdaan. “Denk jij…?” Brrrr knikte.
“De post komt laat, vandaag.”
[Toen na enkele uren diezelfde dag de leuk uitziende postbode de post bezorgde keek ik hem doordringend aan. Maar niets in zijn blik verried iets van het geheim dat hij bij zich droeg.]
Mowl 
Plaats een reactie