|
“En wat gebeurde er toen?” wilde Brrrr weten.
“Toen verdronk ze.” zei ik. Brrrr was er even stil van.
“Wat een droevig einde van een kerstverhaal.” vond hij. Ik haalde mijn schouders op.
“Tja.” reageerde ik pedant. “Zo is nu eenmaal het leven.”
“Nee.” protesteerde Brrrr. “Juist niet met de kerst. Met de kerst hoort er niets of niemand dood te gaan.”
[Je begrijpt dat het nu geen goed moment is om het hier over ons kerstdiner te hebben. Morgen, misschien. Of later. Wie weet.]
Plaats een reactie