Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


De helpende hand

zalm

Humor is in de spiegel kijken om zichzelf niet te zien. Anton van Wilderode (1918-1998)

“Haal jij even de spiegel uit de kelder?” vroeg Brrrr. “Dan leg ik daar dadelijk de zalm op.”

“Spiegel?” echode ik. “Kelder?” Brrrr draaide het vuur uit onder de rookoven.

“Hij is niet zo groot.” stimuleerde hij geduldig.

“De kelder?” sufte ik met halfopen mond. “Of de spiegel?”

“Allebei.” zei Brrrr. “En de spiegel staat op het witte kastje.”

“Het witte kastje?”

“Laat maar.” gaf Brrrr op. “Ik pak ’m zelf wel.”

[Het is geen onwil, hoor. Misschien gewoon een slechte dag. Of misschien nog niet vastgesteld autisme.]

  1. Ach ja, gelukkig was de wil om te helpen er volledig… toch?
    …toch??

    {Mowl: ik ben altoos gewillig.}

  2. Wist je wel dat je een kelder had?

    {Mowl: dat toch wel.}

  3. Vanwaar de spiegel? Wilde de zalm zien hoe lekker hij eruit zag?

    {Mowl: suffie! Hij had toch helegaar geen oogjes meer.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag