|
“Sommige mensen verspelen hun rechten.” vond een collega daags na de Uitzending Van Het Jaar. Ik ontstak in woede — een voor mij zo goed als ongekende emotie.
“Niemand verspeelt ooit zijn rechten.” stelde ik. “Zelfs niet wanneer iemand een onsympathieke indruk maakt, kil zou zijn of harteloos. Het is niet aan het Volk om te oordelen. Het is domweg walgelijk te moeten constateren dat er massaal en openbaar op een verdachte wordt gejaagd in een soort van gesponsord volksgericht. Lynch-tv, noem ik dat. Bij voorkeur met een drankje en een snack erbij. Walgelijk!”
Ik had duidelijk m’n punt gemaakt. Mijn collega was er even stil van.
“Je hebt dus niet gekeken?” veronderstelde hij toen.
“Natuurlijk wel.” zei ik.
[Kom zeg, ik mag dan een buitengewoon hoge morele standaard hebben, daarom laat ik me het televisiemoment van het jaar nog niet door de neus boren.]
Plaats een reactie