Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Zeg me wat je eet

eettafel

Niets is zo ouderwets als modern zijn. Noel Coward (1899-1973)

“Dus tapas zijn uit?” vroeg ik voor de zekerheid.

“Helemaal.” zei stiefnichtje L. Zij woont al vier jaar in Barcelona, dus zij kan ’t weten. Twee weken geleden is zij er een eettentje begonnen. Mensen kunnen er eten wat gezond is. Producten van ’t seizoen, dus. En uit de regio. Biologisch. Da’s in.

“Gunst.” zei ik. “Dan zijn wij alweer jaren hip.”

[Stiefnichtje L antwoordde niet. Ze glimlachte. Een glimlach kan dodelijk zijn, wist je dat?]

  1. De ondertoon was zeker iets te vals, dan krijg je dat soort dodelijke blikken.

    {Mowl: vals? Moi?}

  2. Slow Food. Hoeraaaa.

    {Mowl: ’k dacht dat jij meer van dat snelle was.}

  3. Ik trek me nooit zo iets aan van wat hip is of niet

    {Mowl: heel goed.}

  4. Dus dit jaar geen tapas op de MWM?

    {Mowl: dan noemen we ’t anders.}

  5. Biologische tapas, zijn die ook uit?

    {Mowl: kweenie. M’n stiefnichtje is alweer terug naar Barcelona.}

  6. ’k Heb nog nooit tapas gegeten. En aangezien het nu niet meer hip is, ziet het ernaar uit dat het nog lang zal duren voor ik er eentje zal eten ook. 🙂

    {Mowl: ’t duurt wel even voordat trends uit Barcelona hier zijn.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag