Voor een eenvoudig audiosnoertje ging ik naar een audiozaak.
“Wat voor kwaliteit had u gewenst?” vroeg er de specialist. Ah! Hier was ik op bedacht. Op zo’n vraag moest ik laag inzetten, wist ik uit ervaring.
“Gewoon.” zei ik daarom. “Middelmatig.” De specialist knikte en wees naar z’n assortiment.
“Die heb ik vanaf negenenzestig euro.” zeidie. M’n adem stokte.
“Wat…” deed ik.
“Tot driehonderd.” vervolgde de specialist zonder met z’n ogen te knipperen. “Euro.”
“Drie…” Ik probeerde mezelf en de rest van ’t woord te hervinden. “Driehonderd? Euro? Voor een middelmatig kabeltje?”
[Ik stelde m’n kwaliteitseisen drastisch bij. Inferieur was ineens goed genoeg voor mij. Een audiokabeltje voor doven en slechthorenden, zeg maar.]
Mowl 
Plaats een reactie