Mowl

Als al onze handelingen op motieven moesten berusten, zouden we niets anders zijn dan de slaven van het utilitarisme. Onze grillen kruiden het leven, zelfs als we ze achteraf idioot vinden. Maxim Kröjer (1901-1979)

“Hoestie?” vroeg Brrrr duidelijk retorisch toen ie me op m’n werk belde. Ik gaf desalniettemin antwoord.

“Nu gaat ie wel weer.” zei ik op een toon die het zo goed als onmogelijk maakte niet verder door te vragen. Brrrr was een volgzame gesprekspartner.

“Hoezo?” vroeg hij. Ik hoorde enige bezorgdheid in z’n stem.

“Vanmorgen voelde ik me helemaal niet goed.” zei ik. “Ik had ’t gevoel da’k elk moment kon doodgaan.”

“Oh, gelukkig.” verzuchtte Brrrr. “Dat heb je wel vaker.”

[Het klopt dat ik een hypochonder ben, dat weet ik zelf ook best wel. Maar kan ie me in al m’n aanstellerij niet een beetje serieuzer nemen?]