Mowl

Een grap bewijst niets. Voltaire (1694-1778)

Pim lag op z’n rug in de zon op de stoep voor ’t huis toen d’r een junk langs liep. Hij hield z’n pas in, keek naar de zonnende kat en zag toen mij op ’n bankje in de voortuin zitten.

“’t Lijkt wel alsof ie ondersteboven ligt.” zei de junk.

“Zo is ie geboren.” zei ik. “Met z’n pootjes op de rug.” De junk keek geschrokken. Eerst naar Pim, toen naar mij.

“Nee!” deed ie. Ik knikte.

“Heus waar.” zei ik. De junk schudde z’n hoofd en maakte een sisklank. Toen liep ie verder.

[“Nog wat gebeurd?” vroeg Brrrr toen ie even later met een roseetje aankwam. “Nee.” zei ik. “Helemaal niks.]