Mowl

De dood moet geen kwaad geacht worden, als hij het einde is van een goed leven. Augustinus van Hippo (354–430)

Met een licht plofje was ’t kleine vliegje door de hals in de halfvolle fles rosé gevallen. Nog even maakte ’t insect kringetjes in ’t oppervlak. Toen was ’t stil.

Ik had alles gezien en wist niet goed wat te doen. Een verzopen beestje is zo uit een glas gevist, maar uit een fles — nee, ik had geen idee.

Uiteindelijk besloot ik gewoon door te schenken. Het lijkje zou wel boven komen drijven, dacht ik. En dan kon ik ’t alsnog verwijderen.

Maar aan ’t eind van de fles was ’t stoffelijk overschot nog niet ontdekt. Waarschijnlijk had ’t onbemerkt z’n graf gevonden in m’n maag.

[“Salut!” proostte ik terwijl ik ’t glas hief op de opgelebberde overledene. ’t Gevaar van drank was hiermee weer es overduidelijk aangetoond.]