Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


In gebreke

wachtkamer

Wachten leren wij gewoonlijk dan pas, wanneer wij niets meer te verwachten hebben. Marie von Ebner-Eschenbach (1830-1916)

“Mijn moeder heeft vanmorgen geprobeerd aangifte te doen omdat ze telefonisch belaagd wordt,” zei ik tegen de dienstdoende agente, “maar ze werd doorgestuurd naar haar aanbieder. En die vertelde haar weer niks te kunnen doen als er geen aangifte is gedaan.”

“Tja,” zei de dienstdoende agente, “ze is niet bedreigd toch?”

“Dat is maar net hoe u ’t bekijkt.” zei ik. “M’n moeder is behoorlijk angstig gemaakt.”

“Maar u weet niet wie de dader is, toch?” zei de dienstdoende agente. “Dan kunnen we dus ook niks doen.”

[Toen ik kwaad werd en snauwde dat de politie wel een telefoon kan afluisteren maar blijkbaar niet een eenentachtigjarige kan beschermen tegen telefoonterreur, zei de dienstdoende agente dat ik niet zo boos moest doen. “En als ’t om uw moeder zou gaan?” vroeg ik. Ze zweeg. Ik denk dat ze ’t begreep.]

  1. Isn’t there a possibility
    to get a different, ( silent) number ?

    {Mowl: dat kan natuurlijk, maar m’n moeder wil daar nog even mee wachten.}

  2. En toen? En toen?

    Ik las trouwens in het NRC dat Nederland per dag net zo veel telefoongesprekken afluisterd dan de VS per jaar.

    {Mowl: de lijn wordt nu door de KPN in de gaten gehouden.}

  3. Dat de politie zelf even met de aanbieder belt. Dan kunnen ze lekker zonder jou naar elkaar verwijzen.

    {Mowl: dat is zo voor de hand liggend dat ’t wel niet zal mogen.}

    1. Nee, zo makkelijk werkt dat niet. De Nederlandse overheid heeft hele strenge privacy wetgeving. De politie krijgt niet te horen van wie een nummer is, wat er is gebeld en door wie. Eeuwig probleem. Probleem van de politiek overigens waar de politie de schuld van krijgt.

      {Mowl: dus ’t is de schuld van Selçuk!}

      1. … en zijn cornuiten 😉

        {Mowl: rotzakken zijn ’t.}

      2. Er is geen enkele reden waarom de telefoonmaatschappij geen overzicht van de gebelde nummers zou kunnen geven. Nummerweergave bestaat toch ook gewoon?

        {Mowl: ik probeer ’t niet eens meer te begrijpen.}

      3. Maar het is toch niet de moeder van Rene die die stalker lastig valt. Je krijgt toch geen overzicht van de nummers die jou gebeld hebben?

        {Mowl: wel dus. Behalve de geheime dan.}

      4. Nummers die gebeld hebben, bedoelde ik. Maar René heeft gelijk. De discussie begint een beetje saai te worden 🙂

        {Mowl: en steeds smaller.}

  4. „Maar u weet niet wie de dader is, toch?”

    Daar is de politie toch voor om dat uit te zoeken. Of moeten we tegenwoordig zelf de daders opsporen?

    {Mowl: dat wordt wel op prijs gesteld.}

  5. Wat een soepzooi. Je zal er als 81 jarige maar mee zitten. Ik denk moest ik zo’n telefoonterrorist in mijn handen krijgen dat hij een tijdlang geen telefoon meer aan zijn oren kan houden. Hopelijk houdt dit snel op René, want voor de gezondheid van je moeder lijkt me dit ook niet al te goed.

    {Mowl: ze is een sterke vrouw.}

  6. Ik hoop dat de dader binnenkort door rood fietst. Dat zal hem leren!

    {Mowl: we zijn hier niet in Eindhoven!}

  7. ze zou haar telefoon door kunnen laten schakelen naar de politie…

    {Mowl: zodat ik telkens een brigadier aan de lijn krijg wanneer ik haar bel?}

  8. Lol @ Klitty

    {Mowl: Klitty?}

  9. Ow… dan hebben we dus direct de dader van de telefoonterreur … 😉

    {Mowl: maar ’t was toch de schuld van de politiek?}

  10. Ik snap je volkomen.

    {Mowl: ja toch?}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag