Of Paul nog zin had om te komen. Niet omdat hij tweede keus was, maar omdat er op ’t laatste moment twee stoelen vrijgekomen zijn. Dat mailde René mij op het laatste moment.
Da’s natuurlijk minder gezellig. En het eten gaat dan niet op.
Dat hebben we geweten. Van dat eten. Want het ging niet op. Met geen mogelijkheid. Brrrr heeft zoveel gekookt om een heel Zimbabwaans weeshuis een week mee te voeden. Met zijn achten is het dan een behoorlijk karwei.
Maar gezellig was het wel. Dus heren afwezigen: eigen schuld, dikke bult! Had je maar moeten komen.
Het is blijkbaar moeilijk om prioriteiten te stellen. Want tja, anders had je die wel gesteld. De juiste dan.
Eten en wijn, zang en dans, cadeaus en ruilhandel. Jullie hebben het allemaal gemist. En natuurlijk de vette roddels over allen die niet aanwezig waren.
Volgend jaar vast weer een nieuwe MWM van Mowl.
[En dan maar hopen dat ik uitgenodigd wordt. En kan. En de jusite prioriteiten stel. Maar goed, ik ben gewaarschuwd. En een gewaarschuwd mens telt voor twee. Dan gaat het eten wellicht ook nog op.]
Mowl 
Plaats een reactie