|
Veertien weken zijn d’r intussen al voorbij gegaan.
“Tien weken gaat ’t duren.” had ’t mannetje dat moest meten toen gezegd. “Hooguit twaalf.” Dus gingen we maar es informeren waar ’t bleef.
“Ik wacht ook.” zei ’t mannetje. “Maar ’t komt.” wist hij. “Eerdaags.”
En dus wachtten we maar weer. Tot gisteren. Toen klonk ’t mannetje opgetogen door de telefoon.
“Goed nieuws. De container is aangekomen!” zei hij met enige trots. “Donderdag gaan ze kijken of ’t d’r in zit.”
[Blij dat ’t mannetje blij is. Nu wij nog. Eerdaags, misschien. Als ’t d’r inzit.]
Plaats een reactie