|
’n Mug had me in m’n wijsvinger gebeten. Dat vertelde ik Brrrr.
“Waar?” vroeg ie. Zonder iets te zeggen duwde ik m’n hand onder z’n neus. Hij pakte m’n getormenteerde tengel en drukte er z’n lippen tegenaan.
“Zo.” zeidie. “Nu doet ’t geen pijn meer.”
“Welles.” zei ik. “Je zat verkeerd. Hier moet je zijn. Kijk.” En ik wees naar de muggenbult, even verderop. Brrrr gaf d’r ’n zoen op.
“Beter?” vroeg ie.
“Beter.” zei ik tevreden.
[Brrrrs zoenen helpen altoos overal tegen. Wat dat betreft is ie net Jomanda. Maar dan zonder blauwe jurk.]
Plaats een reactie