Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Luister

teerplaats

Ik schrijf zo snel omdat ik benieuwd ben naar de afloop. Simon Vestdijk (1898-1971)

“In 1957 was ’t allemaal heel anders.” zei de oudere vrouw tegen iemand die haar dochter zou kunnen zijn. Ze keek misprijzend en wees om zich heen.

“Kijk nou toch.” zei ze. “Noemen ze dat kunst?” De dochter — of wie ’t ook was — wandelde zwijgend door en bekeek de verschillende werken. De oudere vrouw schudde haar hoofd.

“Nee, in 1957 wisten ze nog wat echte beeldhouwwerken waren.” zei ze. Ze draaide zich naar haar dochter.

“Dat was toch de eerste keer?” vroeg ze. “In 1957?”

[Sonsbeek 2008 is afgelopen. Met behoud van ’n paar herinneringen. Vijf, om precies te zijn. De gemeente heeft namelijk dit, dit en dit aan­gekocht. En de orga­nisatie heeft ons, ’t volk, dit en dit cadeau gedaan. En de eerste tentoonstelling was trouwens in 1949. In 1957 was d’r niks.]

  1. If you’re not capable of
    creating a work of art,
    create an enigma
    and have everybody talking.

    {Mowl: je hebt ’t toch niet over de getoonde werken, wel?}

  2. Levenskunst is de belangrijkste soort kunst die er bestaat.

    {Mowl: en da’s weinigen gegeven.}

  3. Some of them.

    {Mowl: o.}

  4. Moderne kunst moet je leren waarderen

    {Mowl: heel waar.}

  5. moet hier nu een artistiek verantwoorde reactie geplaatst worden?

    {Mowl: dat zou wel fijn zijn, ja.}

  6. Ook ik was bezoeker van Sonsbeek 2008 😉

    {Mowl: maar je hebt d’r niet veel van gezien, geloof ik.}

    1. Das wat anders.

      {Mowl: da’s waar.}

  7. Het wordt tijd dat het park weer wordt teruggegeven aan de junks en de daklozen.

    {Mowl: euhm. Ja. Die ook. Natuurlijk.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag