 |
|
’n Uur voordat m’n familie kwam eten zat Brrrr rustig ’n tijdschrift te lezen. De oven was koud en op ’t gas stond nog niks te pruttelen.
“D’r staat nog niks te pruttelen.” zei ik daarom voorzichtig en tegen beter weten in. Glimlachend sloeg Brrrr nog ’n bladzij om.
“Geen angst.” zeidie.
Toen iedereen d’r was toverde ie inenen dit op tafel. Achter mekaar dan, natuurlijk, niet tegelijk. Dat was niet lekker geweest.
Maar goed, aan ’t einde van de maaltijd stond ik dus te pruttelen. Van trots, dan.
[De volgende dag bracht de post ons ’n kistje truffelolie. Met de complimenten van Jonnie en Thérèse. ’t Is duidelijk de Week van de Smaak, bedoel ik maar te zeggen.]
Mowl 
Plaats een reactie