Mowl

Veel kennis zal de dwaze zomin dienen als een ontredderd schip veel wind of stroom. Frederik van Eeden (1860–1932)

“Zit ’t snoertje d’r niet bij?” vroeg ik aan de man van de gelegenheids­winkel. Hij verkocht ’r van alles: van schilderij tot rijs­mandje, van bier­tap tot bakplaat. Wij vielen direct voor ’n tosti-ijzer. Twee euro vroeg de man d’r voor. Twee euro! Geen geld, toch? Maar waar was dan ’t snoertje?

De man schudde z’n hoofd.

“Nee.” zeidie. “Zit d’r niet bij. Maar da’s geen probleem.” kwam d’r snel achteraan. “Ga naar Radio Piet, bij­voor­beeld.” suggereerde de man dan. “Daar koop je ’n snoertje en ’n stekkertje. Da’s alles. Simpel.” Brrrr keek me sceptisch aan.

“Kun jij dat in mekaar zetten?” vroeg ie. Ik wilde verontwaardigd ant­woor­den, maar de man was me voor.

“Meneer,” zeidie over m’n hoofd tegen Brrrr, “als ie ’n schroevendraaier kan vasthouden kan zelfs hij dat.”

[Zelfs. De geringschatting in dat woordje was pijnlijk. Maar we hadden ’n tosti-ijzer voor slechts twee euro. En, oja, plus nog es negen voor ’t snoertje en ’t stekkertje, even later, bij Radio Piet.]