Mowl

Succes is een taart waarvan iedereen mee wil eten. Maar als ie op is, zie je niemand meer. Wim Kan (1911-1983)

De man en de vrouwen wezen tegelijk naar mij, toen ’t bakkers­meisje vroeg wie d’r aan de beurt was.

“Nee hoor.” pro­tes­teerde ik. “Jullie waren iets eerder.”

“Stel je niet aan.” zei de man. “Wij hebben tenslotte al drie dagen feest.”

“En ’t is vannacht behoorlijk laat geworden.” vulde de vrouw aan.

“We komen eigenlijk net ons bed uitgerold.” knikte de man op zijn beurt.

“Blij dat we even kunnen uitpuffen.” deed de vrouw.

[“Graag ’n vruchtenslagroomtaart.” hoorde ik de man vragen toen ik juist wegliep met m’n vier gebaksdozen. “De laatste is net weg.” zei ’t bakkersmeisje. “Nee hè.” zei de vrouw. Stilletjes maakte ik me uit de voeten.]